De Nederlandse Rattenlijn De vluchtroute van SS'ers en collaborateurs naar Zuid-Amerika Nog voor de val van Duitsland in mei 1945 wisten nazi-kopstukken dat Latijns-Amerika de uitweg was om te ontkomen aan geallieerde strafvervolging. Een aantal neutrale landen was bereid om hen bij deze vlucht te ondersteunen. Niet alleen valse persoonsbewijzen werden geleverd, maar er werden ook onderduikadressen en fondsen opgezet om de exodus van beruchte nazi's te verwezenlijken. Ondertussen werden Zuid-Amerikaanse consulaten benaderd die hen van de benodigde transitvisa moesten voorzien. Anderen maakten gebruik van de naoorlogse vluchtelingenstroom vanuit Oost-Europa, voormalig nazi-Duitsland, en de gedemobiliseerde troepen die naar huis terugkeerden. Of ze verscholen zich in de krijgsgevangenkampen. Deze voortvluchtigen meldden zich aan bij hulporganisaties van het Vaticaan en het Internationale Rode Kruis om in aanmerking te komen voor tijdelijke identiteitspapieren waarmee ze Zuid-Amerika