Bijna veertig jaar lang heeft Augustinus (354-430) in het Noord-Afrikaanse Hippo Regius de geloofsgemeenschap als predikant gediend. Van heinde en verre kwamen mensen naar deze havenstad om zelf de woorden van de befaamde bisschop te beluisteren of zijn preken in opdracht van anderen op te tekenen. Zo zijn ongeveer zeshonderd preken van hem bewaard gebleven. Voor deze bundel werden 33 preken uitgekozen van de sermones de scripturis. In deze groep preken staat de behandeling van een bijbeltekst centraal: in vier ervan komen teksten uit het Marcusevangelie aan de orde en in de andere 29 passages uit het Lucasevangelie. Bij elkaar vormen ze een volledige reeks met alle bewaard gebleven preken van Augustinus over Marcus- en Lucaspericopen. De meeste Latijnse teksten waren al eeuwenlang bekend maar van twee preken werden de grondteksten pas enkele jaren geleden teruggevonden. Van 23 preken verschijnt in dit boek de eerste Nederlandse vertaling. Augustinus valt in deze preken te leren kennen als een zorgvuldig uitlegger van de Bijbel, een toegewijd pastor en een diepzinnig theoloog. Als geen ander beijverde hij zich om de rijkdom van de bijbelse passages voor allerlei mensen toegankelijk te maken: zijn preken sprankelen dan ook van levend geloof, diepe wijsheid en pastorale zorg. Met deze preken beoogde de bisschop dat zijn luisteraars en lezers zouden leven als korrels tussen kaf.